“Neden yalnız kalamıyorum?”, “Neden yalnızım?”, “Kendimi neden bu kadar yalnız hissediyorum?”, “Yalnızlık neden bu kadar kötü?”.

Ne demek yalnızlık?

Türk Dil Kurumu’nun tanımına göre; yanında başkalarının olmaması demek. Kelimenin kökü “yalın”.

Basitçe ne olduğunu araştırırsanız hemen karşınıza çıkacak olan başka bir tanımı da Vikipedi’ de. Boşluk duygusuyla dünyadan kopmuş hissetme, başkalarıyla anlamlı iletişim kuramama gibi detaylara değinilmiş.

Kavram bu noktada ikiye bölünüyor. Fiziksel yalnızlık ve zihinsel yalnızlık. Yani tek başına olmak ve yalnız hissetmek.

Fiziksel yalnızlık bazen gereken bazen fark edilmeyen bazen arzu edilen bazen kaçmak için araç olarak kullanılan bazense kendinle yüzleşmene sebep olan bir şeydir. Ayrıca sosyalleşmek bir ihtiyaç olduğundan çok uzun süren tek başınalıklar motivasyon eksikliğine, hayattan sıkılıp aidiyet duygumuzda sapmalara ve eğer varsa ki genelde vardır; görmemeye çalıştığımız ya da görmediğimiz problemlerimizin açığa çıkmasına sebep olur.

Peki, yalnızlığın zihinsel boyutu nedir?

Yalnızlık mı yalnız hissetmek mi?

Diyelim ki yalnızsın, fiziksel olarak. Zihnin rahatsız edici düşüncelerle dolu. Kötü de hissediyorsun haliyle… Bu durumda rahatsız edici olan tabii ki yalnızlık değil. Zihnin. Yalnızlık sadece onu daha net duymana sebep oluyor.

Düşünelim. Arkadaşlarınla harika vakit geçirip eve gelince mi kötü oluyorsun? Cevabın “evet” ise belki gerçekten yetersiz miktarda sosyalleşiyor olabilirsin. Hemen sosyalleşmeye başlamalısın. Eğer cevabın “hayır” ise bu; başkalarının yanında da o kadar iyi iyi olmadığını gösterir.  Başkalarıyla olduğunda muhtemelen dikkatini çelen başka uyaranlar olduğu için zihnin sakinleşiyor. Bazen o da olmuyor. Kimseyi dinleyemeyecek kadar içe dönüyorsun ya da sürekli aynı konudan bahsediyorsun. Bu bana yalnızlıktan ziyade başka bir şeyi düşündürdü. Hayatında bir problem var. Çözemiyorsun. Başarısız, yetersiz, yalnız ve bir sürü negatif şey hissediyorsun. Mutsuzsun.

O halde mutsuzluk yalnız hissettirir ya da yalnız hissetmek mutsuzken rahatsız eder diyebilir miyiz?

Yalnız hissetmen tek başına olmandan farklıdır. Kimsenin seni anlamadığını ya da haksızlığa uğradığını düşünüyor olabilirsin. Sanki isteklerin olmayacak. Hayat senden yana değil. Oyuna dahil olamıyorsun. Çabalamanın anlamı yok. İsteksizleşiyorsun. İraden zayıflıyor ve bu kendine daha da çok kızmana sebep oluyor.

Yalnızlık dışsal bir şey değildir. Yani başımıza gelip bizi mutsuz etmez. İçsel bir şeydir. Tatminsiz olduğumuz için yalnız hissederiz.

Böyle zamanlarda hemen neyi eksik yaptığınıza bakın. İstediğiniz yönde harekete geçmenizi engelleyecek prensiplerde ısrarcı olmanız ya da sonuçları düşündüğünüz için aslında ne yapmak istediğinizi bulamamanız sinyal olabilir. İlerleme sağlamayan tekniklerinizi değiştirmeyi düşünebilirsiniz. İlerleyemediğinizi şöyle anlayın; kafanız karışıktır ve neye göre karar vermeniz gerektiğini bilemezsiniz. Sonuç odaklısınızdır. Aslında karar vermeye değil seçim yapmaya çalışıyorsunuzdur. Kötü sonuç oluşmasına yönelik kaygınız, eylemlerinizi etkiliyordur. Pişman olmamak sizin için çok önemlidir.

Üzgünüm, kendine yönelmek yerine başka şeyleri tercih etmek ve onlara sahip olarak mutlu olmaya çalıştığınız sürece mutluluğunuz ölümlü olacak. Çünkü şeyler gelir ve giderler. Haller de öyle. Değişimi kabul edebilmek için sağlam bir adaptasyon yeteneği gerekir. Öyleymiş gibi yaparak tüm hayatı kotaramazsınız.